Suszone i pocięte liście stevii w Azji i Ameryce Południowej są stosowane jako zamiennik cukru. W ostatnich latach wzrasta świadomość, że cukier to przyczyna wielu chorób. Wiele osób zrezygnowało więc ze słodzenia kawy, herbaty, ale są tacy, którzy bez cukru nie potrafią się obyć.
Liście stevii mogą zastąpić cukier i wszelkie inne słodycze. Jest wiele odmian tej rośliny (około 150) – jednak tylko Stevia Rebaudiana Bertoni jest odmianą, której liście są słodkie (jest 30 razy słodsza od cukru). Jest to roślina łatwa w użyciu, na potrzeby domowe nie wymaga drogiego przetwórstwa – wystarczy wysuszone listki pokruszyć (lub lepiej zemleć w młynku do kawy lub mikserze) i można słodzić. Na szklankę herbaty z powodzeniem wystarczy 1/5 łyżeczki suszu.
Stevia jest bezkaloryczna, nadaje się to wszelkiego rodzaju przetworów, nawet do marynat, gdyż nie ma ona tendencji do fermentacji. Susz można przechowywać nawet kilka lat. Jeśli susz zalejemy wrzątkiem to otrzymamy słodki syrop, który też można dosyć długo przechowywać.
Substancja czynna tej rośliny czyli steviozyd ma przy tym wiele właściwości leczniczych. Jest to substancja zapobiegająca próchnicy zębów, obniżająca ciśnienie krwi (zbadano, że efekt leczniczy utrzymuje się ok. roku po zaprzestaniu przyjmowania stevii) i, co może najbardziej zaskoczyć, słodzenie stevią obniża poziom cukru we krwi.
Stevia dosyć skutecznie walczy z bakteriamii E. coli, które są bardzo oporne na antybiotyki. Posiada właściwości przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczne.
Liście stevii zawierają witaminy A i C, rutynę, cynk, magnez i żelazo. Dzięki tym substancjom stosujący stevię rzadziej zapadają na grypę i przeziębienie. Zioło to może być też z powodzeniem stosowane przez odchudzających się, wspomaga bowiem utratę wagi poprzez zmniejszenie apetytu. Rośliny tej używa się także do zwalczania uzależnienia od tytoniu i alkoholu. Stevia nie traci swoich właściwości nawet w temperaturze 200st.C.
Stevia została zatwierdzona do stosowania jako dodatek do żywności w Unii Europejskiej (w tym także w Polsce) od grudnia 2011 r. (Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1131/2011 z dnia 11 listopada 2011 r.).
